آيت الله العظمي وحيدخراساني مد ظله العالي خطاب به شاعران و خدمتگزارن فاطميه
خوشا به حال كساني كه در فاطميه كمال جِد و جهد را به كار بندند براي اين كه نام او و مصائب او را احيا كنند. نص قرآن اين است. قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى ؛ اي پيغمبر ما به اين مردم بگو: من از شما اجري نمي خواهم الا يك مطلب. آن مطلب چيست؟ مودت به ذي القربي من. بعد هم به روايت معتبر نزد عامه و خاصه، معين كرد و فرمود: أقرب الناس إليّ فاطمة. خدمت به فاطميه اين است. كيست كه عظمت مطلب را درك كند .
خوشا به حال شما؛ آنهايي كه در تهران و اصفهان و بقيه بلاد، اين توفيق را پيدا كردند كه روز شهادت حضرت زهرا را احيا كنند. اينها اينجا نمي فهمند و به عظمت كارشان نمي رسند . دو وقت مي فهمند: يكي دم جان دادن و يكي هم هنگام قيامت كبري. قضيه حـضرت زهرا اين است.
بسم الله الرحمن الرحيم
هر كسي سه مرحله دارد. يك روايتي است گنجينه علم است. آن روايت اين است «رَحم الله مَن عَرف من أين وفي أين وإلي أين»؛ رحمت خدا بر آن كسي كه به سه كلمه عارف بشود: كلمه اولي: بداند از كجاست. كلمه دوم: بداند در كجاست. كلمه سوم: بداند مستقر و مقامش كجاست. از كجا آمده؛ در كجا هست؛ به كجا مي رود. تمام علم در اين سه كلمه است. هر كسي مبدأي دارد، وسطي دارد، منتهايي دارد.
صديقه كبري فاطمه زهرا كسي است كه نه قابل ادراك است، نه قابل وصف و بيان است. اين كلام رأس و رئيس مذهب است: إنما سميت فاطمة فاطمة لأن الخلق فطموا عن معرفتها. عقل در اين حديث متحيّر است. «إنما» براي انحصار است. اسم او فاطمه شد، براي اين كه تمام خلق از معرفت او بريده شدند. حالا كسي كه علما، حكما، عرفا، در كمال علم، حكمت، عرفان از درك مقام او عاجز باشند، اين حقيقت چه گوهري است؟!
به قدري مسأله دقيق است. اما مبدأ وجود او: خُلق فاطمةُ مِن نور عظمة الله . اين اول وجود است. آفريده شد فاطمه زهرا از نور عظمت خدا. اگر تمام عقلاي عالم جمع شوند، كجا مي تواند چشم عقل، ديده ادراك، نور عظمت خدا را ببينند. اين اول و مبدأ زندگي او.
اما وسط. وسط زندگي يك سوره قرآن است. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم ، إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ، فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انحْرْ، إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأبْترَ؛ عطايي كه خدا به خاتم كرده است.
خاتم شخص اول عالم است. رأس و رئيس تمام انبياء، اولياء، همچو كسي را خدا بر او منّت گذاشته است: ما به تو كوثر داديم. فاطمه اين است.
بعد آيه دوم: فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انحْرْ؛ به شكرانه اين نعمت كه ما به تو داديم نماز بخوان و قرباني كن.
آيه سوم : إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأبْترَ؛ نسل تو جهان را پر مي كند به وسيله اين كوثر. اسم ما، دين ما احياء مي شود به وسيله اين كوثر. وسط زندگي فاطمه هم اين است.
علم حسني، شجاعت حسيني، عبادت سجادي، مآثر باقر، آثار جعفري، علوم كاظمي، حجج رضوي، جود تقوي، نقاوت نقوي، هيبت عسكري، غيبة الاهيه آن كسي كه يَمْلَأُ الله الْأَرْضَ به عَدْلًا وَ قِسْطاً بعد ما مُلِئَتْ ظُلْما و جَوْراً، همه اينها ميوه وجود فاطمه زهرا است. اين گوهر را كي شناخته است؟
آخر چيست؟ آخر غوغايي است كه قابل وصف نيست. محشر فاطمه زهرا اين است. وقتي سر از خاك بر مي دارد، در هودجي او را مي نشانند ؛ محمل او اين است: ظاهرش رحمت پروردگار است ، باطنش عفو خداست. چهار دسته از ملائكه با پرچم در ركاب اويند. يك طائفه با پرچم تكبير. يك طائفه با پرچم تسبيح. يك طائفه با پرچم تحميد. يك طائفه با پرچم تكبير. چهار عده از ملائكه با چهار عَلَم، دور اويند. يعني چه؟ يعني تمام خلاصه دين در چهار كلمه است. سبحان الله والحمدلله ولا إله إلا الله والله اكبر. عَلَم تسبيح و تكبير و تهليل و همه اينها افراشته ي دست فاطمه زهرا است. اين گوهر قابل وصف نيست و قابل درك نيست.
خوشا به حال كساني كه در فاطميه كمال جِد و جهد را به كار بستند براي اين كه نام او را، مصائب او را احياء كنند. نص قرآن اين است. قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى ؛ اي پيغمبر ما به اين مردم بگو: من از شما اجري نمي خواهم الا يك مطلب. آن مطلب چيست؟ مودت به ذي القربي من. بعد هم معين كرد به روايت معتبر نزد عامه و خاصه، فرمود: أقرب الناس إليّ فاطمة. خدمت به فاطميه اين است. كيست كه درك كند عظمت مطلب را. خوشا به حال شما؛ آنهايي كه در تهران، در اصفهان، در بقيه بلاد، اين توفيق را پيدا كردند كه احيا كنند روز شهادت حضرت زهرا را. اينها اينجا نمي فهمند نمي رسند به عظمت كارشان. دو وقت مي فهمند. يك وقت دم جان دادن. يكي هم هنگام قيامت كبري. قضيه حـضرت زهرا اين است.
آن وقتي كه همه انبياء بيچاره مي شوند، نص قرآن اين است. فَلَنَسْئَلَنَّ الَّذينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْئَلَنَّ الْمُرْسَلين. حساب به اين شدت است. از همه انبياء سؤال مي كنيم، حساب مي كشيم، از آدم ، از نوح، از ابراهيم، از موسي، از عيسي. فَلَنَسْئَلَنَّ الَّذينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْئَلَنَّ الْمُرْسَلين. بعد از آنها كه اينها براي آنها ارسال شدند، از امتهاي آنها [ هم حساب مي كشيم]. آن وقت كار به جايي مي رسد كه همه مي گويند: وانفسا! وقتي همه بيچاره شدند، ناگهان يكنفر پيدا مي شود، گره از كار عالم و آدم باز مي كند. او كيست؟! صديقه كبري. اين هم آخر كار است.
حديث صحيح السند است، حديثي كه سند در صحتي باشد كه علماي طراز اول رجال، مثل شيخ طوسي، نجاشي، شيخ مفيد، سند آن را تصحيح كردند، اين حديث است:
زهرا مي آيد كنار عرش خدا، مي ايستد، يك پيراهن غرقه به خون، روي سرش مي اندازد، جبرئيل نازل مي شود و مي گويد: يا فاطمه! خدا به تو سلام مي رساند، مي گويد: هر چه مي خواهي بخواه. ديگر حد و مرز در اين دعا نيست. وقتي اين خطاب مي رسد، اول كلمه اي كه مي گويد: «يا رب! شيعتي». حالا كساني كه قدمي برداشتند كه پهلوي شكسته او را به دنيا معرفي كنند، آن وقت چه مقامي دارند.
قدر اين نعمت را بدانيد. اينهايي كه شعر درباره او گفتند، به هر بيتي، به هر فرد شعري، يك بيت در بهشت به آنها داده مي شود. اينهايي كه مجلس او را بپا كردند و قدمي در راه او برداشتند، نزد همه معصومين، نزد همه امامزاده ها، آبروي مخصوصي دارند؛ يعني اينها بروند به حرم حضرت معصومه ، دختر موسي بن جعفر جور ديگر به اينها نظر مي كند: اين همان است كه براي مادر من كه آن نيمه شب با آن غربت زير خاك رفت و قبرش بي نشان ماند، همچو قدمي برداشته. بروند كنار قبر امام هشتم او نظر ديگري به اينها مي كند.
ان شاء الله همت كنيد، امسال غير از سالهاي ديگر بايد باشد. بايد مضاعف باشد. ايام عيد مردم را غافل نكند از اين مصيبت عظمي.
امام ششم يك دعا كرده است و آن دعاي اين است كه رحم الله من أحياء أمرنا؛ خدا رحمت كند كسي كه امر ما را زنده كند. امر آنها ريشه اش در حق مادرشان زهراست. آن رحمت چه رحمتي است؟ وَرحمة ربك خير مما يجمعون.
از امروز هم همه شما كه خدمتگذار حضرت زهرا هستيد، اين عمل را ترك نكنيد: از اول قرآن شروع كنيد، به قدري كه مي توانيد هر روزه بخوانيد، به خود امام زمان هديه كنيد. دست آن حـضرت بالاي سر شماست. به اين عمل سعادت دنيا و آخرتتان تأمين است.
اللهم كن لوليك الحجة بن الحسن صلواتك عليه وعلي آبائه، في هذه الساعة وفي كل ساعة وليا وحافظا وقائدا وناصرا ودليلا وعينا حتي تسكنه أرضك طوعا وتمتعه فيها طويلا.
اللهم أصلح كل فاسد من أمور المسلمين، واجعل عواقب أمورنا خيراً ، ولاتفرق بيننا و بين وليك أبداً.